یكی بود یكی نبود یكی بود یكی نبود زیر گنبد كبود زیر گنبد كبود شكایت از دلم دارم متهمه به عاشقی دلی كه پر كشید و رفت اما هنوز توو عاشقی این دل زندونی من مجرمِ بند اوله چی بگم از كجا بگم فقط شكایت و گله یكی بود یكی نبود زیر گنبد كبود هیچكسی هم دم دلِ تنها و بی كسم نبود سفرت درد كمی نیست واسه ی دلم میدونی راستی باورم نمیشه تو میری و نمیمونی ریش ِ بازی توو تمومه تو لحظه های بی قراری دلت از سنگه كه میخوای دلموتنها بذاری توو آخرین نگاه تو من دیگه پیدا نبودم كی جای من بود توو چشات هیچ وقت اینو نفهمیدم نذار كه بین من و تو هرچی بوده خاطره شه تو بری و من بمونم قصه ی ما تموم بشه یه عهدی بود میون ما اما حالا یه خاطره ست از تو فقط مونده برام یه خاطره همینو بس خودت نگفتی كه میری اما نگات رفتنی بود هر چی میگفتم كه نرو بهونه هات تكراری بود هر جا میرم یاد چشات توو قاب چشمای منه صدات میاد اما خودت نیستی دلم پر از غمه دیگه دلت كه اینجا نیست یادت ولی پیش منه تو نیستی و شب گریه ها دربه دری كار منه نذار كه دیوونه بشم نذار از عشقت بسوزم بارون چشمام میباره از دوری تو هنوزم اگه صدامو میشنوی بدون یكی دوست داره یكی كه چشماش ابریه نیستی و بارون میباره اگه صدامو میشنوی بدون یكی منتظره داره یكی برای دیدنت نشسته پشت پنجره یكی بود یكی نبود زیر گنبد كبود هیچكسی هم درددلِ تنها و بی كسم نبود